afbeeldingen moeten nog overgenomen worden 

EEN STUKJE GESCHIEDENIS VAN DE CANE CORSO

(Met dank aan collega fokker Veleda voor het ter beschikking stellen van de tekst en plaatjes)

Deel 1

De basis van onze huidige Cane Corso is divers. Dit zien we nog steeds terug in de heterogeniteit van het ras in deze dagen. In het verleden werd er onderscheid gemaakt in de diverse types. Streken hadden hun eigen type/ras. Gefokt op basis van functionaliteit. Later werd er gefokt om een bepaald type in uiterlijk te creeeren. De fokkers van nu hechten veel belang aan het exterieur van de rasstandaard. En zodra 1 bepaald type goede resultaten haalt, wordt er vaak gefokt omdat type te verkrijgen. Met als gevolg dat de genenpool steeds kleiner wordt. Deze dagen als we naar de populaire ( honden die goede resultaten behalen op de show, en een CAL proef resultaat, dat overigens weinig zegt over het werk karakter) honden met hun fokkers kijken, zien we in de generaties ervoor, dat vele familie van elkaar blijkt te zijn ( Zie de overeenkomsten oa Rusland, Nederland, Frankrijk en Italie) Zodra er ergens weer eens vers bloed opduikt, wordt dit toch al gauw gemengd met de meer bekendere en populaire lijnen. Met als doel type te produceren conform de rasstandaard. Waarbij uit het oog verloren wordt dat dit ras een basis heeft v heterogeniteit omdat het doel functionaliteit was! En het exterieur slechts een gevolg vd selectie op functionaliteit.

De meeste gepassioneerden kennen vooral de Cane Corso van internet. Of bezoek aan tentoonstellingen of diverse populaire fokkers binnen de Cane Corso wereld.
Meestal als zij geconfronteerd worden met een ander type wordt er vaak lacherig gereageerd
En alles met het exterieur van de huidige rastaandaard vergeleken, en de cane corso's zoals zij deze hebben gezien in levende lijven.

Hierbij wordt grotendeels voorbijgegaan aan een ander onderdeel van de geschiedenis van de Cane Corso, waarschijnlijk omdat deze niet altijd even transparant is voor zowel beginnende liefhebbers eals beginnende fokkers. Informatieverstrekking vind vaak plaats in de wandel gangen of beetje bij beetje.
Ook wordt de geschiedenis wat te geromantiseerd naar mijn idee.

Omdat mij de geschiedenis van het ras dat ik adoreer aan het hart gaat. Vond ik het leuk om te proberen informatie te verzamelen en dit op papier te zetten.
Deze informatie kan in de toekomst worden aangepast, omdat ook mijn kennis en onderzoek nog volop in ontwikkeling is.

Veleda /Veleda Asia copyright August 2011
deel A De diverse Cane Corso's of gerelateerde types in het verleden
deel B Andere molossers die gerelateerd worden aan de Cane Corso
deel C De selectie vd Cane Corso voor de erkenning van het ras

De diverse Cane Corso's of gerelateerde types in het verledenOp verschillende sites tref ik ik welk eens de namen van de corso types uit het verleden aan, maar mis ik de speciefiekere omschrijving, of ik lees dat de cane corso van 1 bepaald type afstamt. Ik heb geprobeerd om de diverse types te omschrijven en op een rijtje te zetten. Zelfs op Italiaanse fora en websites heb ik vaker aangetroffen dat de honden v Sicilie en Calabrie met elkaar verward worden. Waarschijnlijk omdat Calabrie vlak bij Sicilie ligt. Maar het is juist voor mij interssant om die kleine verschillen te begrijpen, of te proberen te begrijpen
waar de verschillen in fenotype vandaan komen.
En de diversiteit in de vacht die we zien en ook de kleurslagen die ons soms doen verbazen.

Over het vinden van Cane Corso's in Puglia is veel geschreven en ook de opbouw van het ras. Terug te vinden op diverse pagina's van rasverenigingen, fokkers en liefhebbers. Toch ontbreekt naar mijn inziens aan een volledige informatie

Daarnaast worden de honden ook met namen aangeven waaruit de functie blijkt, en worden deze namen op 1 hoop gegooid met de types ofterwijl rassen.
Dit schept ook veel verwarring! In een ander kort artikel zal ik terugkomen op de gebruiksnamen.
Maar nu eerst wat informatie over de rassen, onder voorbehoud, wordt in de nabije toekomst hopelijk aangevuld.

De Bucciriscu Calabrese ,andere namen Calabran Dog, Calabrian Cane Corso
De naam Burriscu is dialect , en afgeleid van
het franse woord ' boucherie' dat betekend slagerij.
Diverse rassen werden ook aangeduid in het italiaans met hun functie. Voorbeeld hiervan ' cane di macellaio' , dat betekend letterlijk slagers hond.

De herkomst van deze molosser is Calabria

De Bucciriscu is zwaarder en breder gebouwd dan neven op Sicilie ( Branchiero Siciliano en de Dogo Siciliano ) en ook ronder in de kop.
Deze hond is atletisch gebouwd.
Het lichaam is gespierd , krachtige benen. De nek is gespierd en de
afstand tussen lichaam en hals is korter dan we bij de huidige cane corso zien
vergelijkbaar met de mastino napoleotano rond 1900.

De oren en staart werden veelal in natuurlijke vorm gelaten. Slechts enkele werden gedeeltelijk of volledig gecoupeerd.

De vacht wordt veelal beschreven als dicht en kort. Deze hond werd veelal aangetroffen in de kleur zwart, wat ook gewensd was. Maar ook gestroomd werd geaccepteerd.

De schofthoogte varieerde van 62 cm tot 70 cm
Maar de meeste beschrijvingen van de schofthoogte zijn zo rond de 64 centimeter.

Deze hond werd veelal ingezet als waker van het bedrijf, of de winkel. Maar ook als hoeder­ waker van het vee.
Enkele vergezelde de boeren met hun producten naar de markt. En dreven ook wel het vee naar de markt.
Ook werden deze honden ingezet bij gevechten. Niet de gevechten zoals wij kennen dezer dagen, maar meer als vorm van vertier, waar de hond veelal ongeschonden bleef , met slechts lichte verwondingen.

Zoals veel van deze streekgebonden rassen, is ook dit ras waarschijnlijk geheel verdwenen door de vermenging met onder andere de Cane Corso en andere vergelijkbare types.

Waarschijnlijk een Buccirisci




Vucciriscu of Vucciriscu Siciliano
Deze naam wordt veelal in 1 adem genoemd met de Bucciriscu. De namen zijn wat gelijk en er wordt wel eens geschreven dat dit om 1 dezelfde hond gaat. Maar dat is een misverstand.
Ook wordt de Vucciriscu beschreven op basis van alleen de functie, ' cane di macellaio' .
Waarschijnlijk zit de verwarring tusen deze 2 de Buccicirscu en Vucciciriscu rassen hem in dat ze een vrijwel
gelijke functie hadden, en dus ook wel beide met deze naam werden aangeduid.
Echter is het de Vucciriscu die zich ook daadwerkelijk de gebruik functie naam ' cane di macellaio' kan eigen maken
Vucciriscu is afgeleid van de naam van de markt Vucceria, in Palermo op Sicilie.

De herkomst van deze molosser is dus Sicilie.

De Vucciriscu heeft veel overeenkomsten met de Cane Corso en de Bucciriscu
Het verschil is dat de Vucciriscu kleiner is en minder massief in zijn bouw.
Heeft een gemiddelde schofthoogte van 61 cm.
De Vucciriscu is lenig en gespierd. Dit maakt deze molosser erg snel en behendig.
En dit maakt maakt de hond geschikt voor zijn functie, de slager helpen het vee bijelkaar te drijven van markt naar slachthuis onder anderen.
Deze hond verdeeld van nature zijn energie
Daarnaast was het ook een uitstekende bewaker van het vee en het erf.
Echter is het geen actieve hond, naar wat je zou verwachten......
Deze hond verdeeld van nature zijn energie op een functionele wijze, komt in actie wanneeer het moet. En reageerd dan snel en energiek.

Van nature heeft de Vucciriscu een argwanende houding naar mensen. En is agressief naar andere honden die niet bij zijn baas horen.

De vacht is kort en glad. De meest gangbare kleuren zijn, rood, rood, bruin gestroomd met witte aftekeningen.
Blauw , zwart en black en tan kwamen ook voor

Deze oren werden nooit gecoupeerd, de staart werd wel gecoupeerd volgens traditie.

De Vucciriscu, werd later gesignaleerd met een grovere bouw, maar volgens de meeste gaat het dan niet om pure Vucciriscu's maar kruisingen met onder andere de Cane Corso.
En is de echte pure Vucciriscu verdwenen. Hoewel andere zeggen dat er nog wel exemplaren voorkomen.

De Vucciriscu is later ook gekruisd met de Boxer, Rotweiler en de Cane Corso.

Vucciriscu


Vucciriscu , modern exemplaar


Branchiero Siciliano
De herkomst van de Branchiero Siciliano, is de provincie Trapani, Sicilie
Voor wie een goed oog heeft voor de onderlinge verschillen zal deze hond waarschijnlijk herkennen, bij een ontmoeting.
In de jaren negentig zijn er 50 exemplaren geteld.
Waarvan de meeste in Frankrijk.
Echter beweren anderen dat dit toch om kruisingen gaat.
Omdat het vacht type bij deze honden vaak wat anders is.

Er wordt gezegd dat dit ras de voorvader is van diverse Europese rassen, die vergelijkbaar zijn in het fenotype.

De Branchiero lijkt heel erg op de Cane Corso. De verschillen zijn dat de Branchiero slanker en lichter is dan de Cane Corso. En een minder groot hoofd, minder rond met een smallere snuit.

De vacht werd gesignaleerd in 2 varanten.
Glad en kort zoals we ook bij de huidige Cane Corso grotendeels zien.
En een wat dikkere en vollere vacht, vergelijkbaar met het oude type Labrador Retriever.

De kleur, was gestroomd, grijs of zwart. Soms met kleine witte aftekeningen, op de borst of voeten
Fawn/fulvo, black en tan en ook diepblauw waren ongewensd, omdat dit inverband werd gebracht met andere rassen, en dus aangaf dat de hond niet zuiver zou zijn.

De schofthoogte was gemiddeld 70 centimeter.

De oren werden niet gecoupeerd, de staart wel volgens traditie.

De functie van deze hond was voornamelijk de bescherming van zijn baas. En vergezelde zijn baas bij het werk.
De hond is nooit gebruikt in het verleden als vechthond of jachthond. Omdat hij van nature geen jachtinstinct heeft, en ook niet gauw confrontaties opzoekt.
De Branchiero is wel voorzien van een sterk beschermings instinct en is meer een verdedigshond.
En werd ook gebruikt als beschermer van het vee.

De hond is erg argwanend en gereserveerd naar vreemden in combinatie met zijn beschermins instinct maakte dat hem erg geschikt voor zijn werk.
Echter in tegestelling tot veel andere vergelijkbare rassen, gaat de branchiero sociaal om met zijn soortgenoten.

Branchiero ( waarschijnlijk) modern, 2004

Deel 2

Bartholomeo Pinelli, was een Romeinse kunstenaar. In zijn schilderwerk heeft hij de geschiedenis van de ' Briganti ' vastgelegd, en van hun relatie met de hond. ( De Cane Corso ofterwijl de molosser van het Italiaanse Zuiden) En ook zijn eigen honden. Er gaan veel verhalen, en legendes over de ' Briganti '. De brigante is een soort type bandiet ( briganti, is het meervoud) Brigante staat voor bandiet, en heeft ook nog een hele eigen geschiedenis. Ook knapte de honden bloederige klusjes op voor de briganti. Kadavers van mensen werden gekookt, en als voer aan de honden gegeven. Toekomstige slachtoffers, werden verwond, en samen met de honden werd er een jacht op ze gemaakt. Zo gaat er ook het verhaal van een brigante die zijn pasgeboren dochter vermoorde, vrouw boos, wilde haar man vermoorden, maar moest eerst de hond zien uit te schakkelen. En dat was lastig.